Ik krijg regelmatig vragen over wat nu het beste is: schrijven in de o.t.t of in de o.v.t.? De meeste beginnende schrijvers zijn daar misschien niet zo bewust mee bezig. Ze beginnen gewoon te schrijven. Zo ben ik zelf ook begonnen. Mijn eerste boeken schreef ik in de verleden tijd. Waarom? Lees meer
Op een van de eerste dagen van het jaar zat er een noodkreet in mijn mailbox. Een cursiste wenst me allereerst een inspirerend 2015 toe en geeft daarna aan: ‘Voor mij geen goede start van 2015. Ik ben mijn gevoel voor schrijven kwijt. Ik krijg geen letter op papier en ik vind het vre-se-lijk.’ Ik ken haar als een gedreven schrijfster die een prachtig verhaal aan het schrijven is. Ik heb al talloze malen laten doorschemeren dat ik groot vertrouwen in haar schrijfkunsten heb, maar op dit moment ziet ze dat zelf helemaal niet. Ze is zo perfectionistisch dat een writer’s block op de loer ligt.
Geef kleur aan je personage
Een van de problemen waar ze mee worstelt is haar personage; ik noem haar nu even vrouw B. Tijdens een coachingsgesprek werd duidelijk dat het karakter van vrouw B. wat verder uitgediept kan worden. In het verhaal staat ze namelijk tegenover een prachtige man die van vrouw B. anders een kleurloos wezen gaat maken. Maar op een of andere manier lukt het niet. Want hoe doe je dat?
Perfectionisme
Natuurlijk was dit personage niet haar enige dilemma, maar de rest van haar twijfels en vragen kon ik zo weerleggen. Perfectionistisch is prima, maar het moet natuurlijk niet tegen je gaan werken. En dus moest vrouw B. opgepoetst worden. Ik kon de cursiste vragen om dit personage meer tot in detail te beschrijven, een bijzondere karaktertrek te geven en een achtergrond te scheppen die functioneel is voor haar boek. Maar daarin zat het volgens mij niet. Ze zat gewoon op slot. Niets lukte meer.
Aan de slag
De schrijfoefening die ik haar toestuurde kan iedereen helpen als je als schrijver je personage (nog) beter wilt leren kennen. Hoe reageert vrouw B. in een extreme situatie? Ik heb haar onderstaande extra schrijfopdracht gegeven:
Schrijf eens een (losse) scene over vrouw B. dat ze in de tram zit en dat er een vrouw lastig gevallen wordt door een stel jonge knullen. Gewoon gaan zitten en schrijven wat er in je opkomt! Ga in het hoofd van jouw personage zitten en stel je voor dat jij daar in die tram zit en dat je dit ziet gebeuren. Wat gebeurt en met vrouw B.? Wat doet ze, wat denkt ze? Stapt ze direct uit? Rijdt ze verder? Grijpt ze in? En hoe grijpt ze in? Belt ze 112, gaat ze naar de bestuurder? Of slaat ze zelf die knullen één voor één op hun bek?Jij kent vrouw B. al, dus ik denk dat je meteen weet hoe vrouw B. gaat reageren.
Vingeroefening
Dit soort vingeroefeningen zijn prima om de inspiratie weer terug te krijgen als je het even niet ziet zitten. Het helpt om op deze manier jouw personage beter te leren kennen, zodat je daarna weer lekker met jouw eigen verhaal verder kunt. Ik kreeg in ieder geval een zeer kort antwoord terug: ‘Marelle, jij bent geweldig!!! Ik kikker er enorm van op en heb zin om direct met die schrijfopdracht te beginnen.’ Mijn jaar is dus goed begonnen.
Heb jij ook een tip om het writer’s block te ontwijken? Laat je die dan hieronder achter?
________________________________________
Marelle Boersma is auteur en schrijfdocent. Ze schrijft boeken over actuele misstanden, vaak gebaseerd op waargebeurde verhalen. Tijdens haar schrijftrainingen helpt ze aankomend schrijvers hoe ze hun verhaal op een pakkende manier kunnen opschrijven. Deze schrijftrainingen worden overal in het land gegeven aan kleine groepen, zodat iedereen voldoende persoonlijke aandacht krijgt.
De trainingen zijn geschikt voor zowel beginnende als gevorderde schrijvers.
Tijdens de schrijfweekenden én de schrijfvakantie naar Toscane én de online cursus ‘Schrijf je levensverhaal’ staat jouw eigen verhaal centraal. Je leert welke schrijftechnieken je nodig hebt voor een goede opbouw van een verhaal. Daarnaast krijg je een persoonlijk coachingsgesprek. Een mooie manier om jouw boek te schrijven!
_________________________________
Geef je op voor de gratis proefles via het informatieformulier en je ontvangt de les: Wat kun je al doen vóórdat je begint met schrijven? in je mailbox (mogelijk tot 9 februari)
Er bestaan nog steeds schrijvers die gewoon met pen en papier schrijven. Ik kan me er zelf niet zoveel bij voorstellen, want ik delete, schrap en copy de hele dag door. Maar sommige schrijvers zweren erbij. Papier geeft rust. Geen trillend scherm, maar lekker schrijven in de tuin. Dat laatste trekt me dan weer wel.
Notitieboekje
Mijn schrijfgereedschap bestaat uit meer dan die computer. Ik gebruik een notitieboekje, memoblaadjes, een schrift – voor elk boek heb ik een apart schrift – en mijn mobiel waar ik zowel notities in zet als geluidsopnames mee maak. En zo ontstaat er al snel een chaotische hoeveelheid ideeën die bij mij overal rondslingeren. Toch bewaar ik op een onvoorstelbare manier het overzicht, ook al kan dat tegenwoordig veel makkelijker met een programma als Evernote.
De ideeën-generator
Nu las ik deze week een stukje in het boek eSchrijven van Louis Stiller. Hij gaf aan dat die hele verzameling aan notities niet alleen makkelijk doorzocht kan worden in Evernote – waar heb ik ook weer die informatie over de verschillende boomsoorten in Noord Afrika – maar je kunt het ook nog met elkaar verbinden. Op die manier kun je een mindmap maken waardoor er zomaar nieuwe ideeën kunnen ontstaan.
Mindmappen
Tijdens mijn schrijftrainingen kom ik altijd een keer met een mindmap op de proppen. Het kan cursisten helpen om structuur te brengen in de verschillende onderdelen van een verhaal. Dus ben je erg van de structuur? Probeer dan Evernote eens. Of SimpleMind. Of Freemind. Zelf blijf ik daarnaast ook voorstander van de losse briefjes, mijn heilige memo’s en dat superbelangrijke schrift waarin al die invallen staan. Die papieren chaos geeft me rust. En zo behoor ik toch een beetje bij de pen en papier-schrijvers.
–> Onder degenen die reageren verloot ik het boek eSchrijven van Louis Stiller
(28 december maak ik de winnaar bekend)
________________________________________
Marelle Boersma is auteur en schrijfdocent. Ze schrijft boeken over actuele misstanden, vaak gebaseerd op waargebeurde verhalen. Tijdens haar schrijftrainingen helpt ze aankomend schrijvers hoe ze hun verhaal op een pakkende manier kunnen opschrijven. Deze schrijftrainingen worden overal in het land gegeven aan kleine groepen, zodat iedereen voldoende persoonlijke aandacht krijgt.
De trainingen zijn geschikt voor zowel beginnende als gevorderde schrijvers.
Tijdens de schrijfweekenden én de schrijfvakantie naar Toscane én de online cursus ‘Schrijf je levensverhaal’ staat jouw eigen verhaal centraal. Je leert welke schrijftechnieken je nodig hebt voor een goede opbouw van een verhaal. Daarnaast krijg je een persoonlijk coachingsgesprek. Een mooie manier om jouw boek te schrijven!
_________________________________
Geef je op voor de gratis proefles via het informatieformulier en je ontvangt de les: Wat kun je al doen vóórdat je begint met schrijven? op 2 januari in je mailbox.
Tijdens de schrijfweekenden komt deze vraag vaak naar boven: is een ik-perspectief beter dan een zij/hij perspectief? Het blijft een lastige keuze, vooral als een van de deelnemers bezig is met haar/zijn levensverhaal. Daarom is het een mooi proces om te begeleiden. De keuze van het perspectief heeft namelijk nogal wat invloed. Niet alleen voor de lezer, maar ook voor de schrijver. Hoe put je uit jouw herinneringen als je het idee hebt over een ander te schrijven?
Waarom kies je voor een ik-perspectief?
Probeer maar eens over je eerste verliefdheid of je eerste baantje te schrijven vanuit een zij/hij perspectief. Ik schat zo in dat dit lastiger is dan als je kiest voor een ik-figuur. Door vanuit de ‘ik’ te schrijven, zit je direct in je eigen hoofd en ervaar je jouw emoties van dat moment. Je spreekt weer die taal, je luistert naar de lieve woordjes die dat vriendje toen in je hoofd fluisterde en je was trots op je eerste verdiende geld. Al je zintuigen staan open en helpen je om de wereld van toen uit te beelden in woorden.
Wat is het gevaar van een ik-perspectief?
Soms bestaat je levensverhaal niet alleen uit leuke herinneringen waarbij je vooral de nostalgie wil oproepen. Er is iets heftigs gebeurd. Iets wat zoveel pijn opgeleverd heeft dat het je veel tijd heeft gekost om daarmee om te gaan. Of misschien ben je nog wel bezig met dat helingsproces en is het schrijven vooral therapeutisch. Kies je dan voor een ik-perspectief, dan loop je het gevaar dat je weer in die omstandigheden teruggetrokken wordt. Dan is het beter om afstand te nemen en juist te kiezen voor het zij/hij perspectief.
Wat is het effect van zij/hij perspectief?
Door te kiezen voor een zij/hij perspectief maak je van jezelf een personage. Je staat als het ware buiten je eigen leven en bekijkt het van een afstand. Natuurlijk kruip je ook bij dit perspectief in het hoofd van het personage, maar je kunt er ook weer uitstappen. Als je op die manier over jouw ervaringen schrijft, kun je jouw herinneringen weer tot leven wekken. Het kan een veilige manier zijn om niet te verdrinken in je emoties die geheid zullen opduiken. Zij maakt het allemaal mee, niet jijzelf.
Wat is het gevaar van een zij/hij-perspectief?
Als je vanuit de zij/hij schrijft bestaat het gevaar dat je blijft steken bij beschrijvingen. Dat je alleen maar kijkt naar hoe iemand eruit ziet, wat zij doet en je vooral richt op de buitenkant. Het is voor een schrijver lastiger om in iemands hoofd te kruipen als je óver iemand anders schrijft. Toch is het ook dan belangrijk om de emoties, gedachten en gevoelens te beschrijven. Pas dán kan een lezer gaan meeleven met jouw personage.
Wat maakt de keuze ik of zij/hij uit voor de lezer?
Eigenlijk maakt het niet zoveel uit. Als jij als de schrijver van jouw levensverhaal erin slaagt om een levensecht personage van jezelf te maken, kun je de lezer laten meeleven, angst aanjagen en ontroeren. Dus kies vooral voor jezelf. Het is jouw verhaal, jouw leven in nieuwe woorden. Dus geef jezelf de vrijheid om te kiezen wat voor jou het beste werkt. Voor de lezer ben je namelijk sowieso een personage, zelfs als ik-figuur.
______________________________________
Marelle Boersma is auteur en schrijfdocent. Ze schrijft boeken over actuele misstanden, vaak gebaseerd op waargebeurde verhalen. Tijdens haar schrijftrainingen helpt ze aankomend schrijvers hoe ze hun verhaal op een pakkende manier kunnen opschrijven. Deze schrijftrainingen zijn overal online te volgen, mét interactief contact.
Tijdens de online cursus ‘Schrijf je levensverhaal’ helpt ze om jouw ervaringen om te bouwen naar een pakkend boek.
Binnenkort verhuist Marelle naar Portugal, waar ze schrijfvakanties en schrijfretraites organiseert. Hier staat jouw eigen verhaal centraal. Je leert welke schrijftechnieken je nodig hebt voor een goede opbouw van een verhaal. Ze blijft voorlopig nog een paar keer per jaar schrijfweekenden organiseren omdat veel mensen hier erg enthousiast over zijn. Neem eens contact op hoe ze jou verder kan helpen.
______________________________________
Een rustig begin van de week
Begon de week nog rustig met schrijven aan mijn tiende boek, het weekend werd een spetterende uitsmijter. Ik gaf een schrijfweekend en sjeesde zondagmiddag vanuit Brabant direct door naar Zoetermeer voor de uitreiking van de thrillerawards. Mijn boek Nobody was een van de genomineerde boeken in de categorie Beste Nederlandse thriller 2013/2014. Nobody won de 2e plaats.
Waarom vertel ik dit?
Natuurlijk ben ik trots op de 2e prijs. Supertrots zelfs!
Maar kom je daarna automatisch in de media? Nee, echt niet. Maar hoe krijg je dat dan wel voor elkaar?
In de week voor de uitreiking hoorde ik dat mijn boek Nobody in de top 5 stond. Met nog geen idee of dat een 5e plaats of misschien wel de hoofdprijs zou worden, zag ik dat Hebban persberichten verstuurd had naar de landelijke media. Al snel kreeg ik de eerste reactie: je staat op nu.nl! Natuurlijk ging ik snel kijken…
Weer niet!
Nog steeds weet ik niet wie de kop heeft geschreven, maar ik stond wel weer meteen met beide voeten stevig in de Gelderse klei: Inge Ipenburg was genomineerd voor de Thrillerawards. Zo werkt het dus in de media; als je al bekend bent, sta je mooi in de kop. Ook al presteer je hetzelfde, als bijna BN’er lukt dat niet. Nou ja, ik sta er wel in, hoor. Lees de kleine lettertjes maar! Dat heb ik in ieder geval al bereikt.
Wat nu?
Diezelfde dag ben ik weer hard aan het werk gegaan. Schrijven aan boek 10 en de voorbereidingen voor nieuwe trainingsonderdelen in een schrijfweekend. Maar ’s middags herinnerde ik me de wijze lessen van Janneke van Heugten tijdens een workshop ‘Free publicity’. Wat is nieuwswaarde? En: Onderneem zelf actie!
Persbericht schrijven
Diezelfde middag verstuurde ik een persbericht aan de regionale media. Hún thrillerschrijfster stond in de top 5 van Nederland! Nu was het afwachten. De volgende ochtend bleek mijn bericht al in de Gelderlander te staan. Het werkte! Inge Ipenburg woont nou eenmaal in Amsterdam.
De nastoot
Na de uitreiking van de prijs nam Esther Verhoef de trofee mee naar huis. Ze vertelde me dat ze nu al zenuwachtig was voor de bekendmaking van de NS-publieksprijs, live op tv bij de wereld draait door. Ik wenste haar natuurlijk veel succes. Onderweg naar buiten groette ik Inge die trots haar 3e plaats liet zien aan een fotograaf. Ik liep met mijn prachtige 2e prijs een restaurant binnen. Mijn mobiel had ik nogal verwaarloosd (minpuntje voor Marelle) en ik bleek verschillende voicemail berichten te hebben, waaronder Omroep Gelderland; ze waren benieuwd hoe het afgelopen was.
In de media
Om een lang verhaal wat korter te maken: ik stond even later via de telefoon een interview te geven dat dezelfde avond nog op de website van Omroep Gelderland stond. De volgende ochtend werd ik wakker gebeld of ik over 10 minuten live op de radio geïnterviewd kon worden en ‘s middag had ik nog een uitgebreid interview met een journaliste van de Gelderlander. Ook stond ik op de voorpagina van dé Wageningse huis-aan-huiskrant en komt er nog een interview in het universiteitsblad.
Was ik met mijn boek op tv?
Nee, dat niet. Daarvoor had ik genomineerd moeten worden voor de NS-publieksprijs. Of een BN’er moeten zijn met een 3e prijs. Verschil blijft helaas bestaan. Maar die zes mediamomenten helpen wel om mijn boek beter zichtbaar te maken. De 2e druk van Nobody is inmiddels verschenen.
Hoe zorg je ervoor dat de media jouw boek oppikken? Kom 11 november naar het seminar van vidm (vaker in de media) en hoor van journalisten, uitgevers én auteurs hoe zij het aanpakken. Leuk om je daar te zien! Ik ben namelijk één van die auteurs.
Alvast een paar tips:
1) Denk vooral vanuit de journalist: wat is belangrijk nieuws voor zijn krant/medium?
2) Zorg voor een goed persbericht dat een nieuwswaardig feit bevat
3) Ga geen reclame maken voor je boek, dat wordt nooit opgenomen
4) Zorg ervoor dat je een perslijst hebt van de voor jouw vakgebied belangrijke media
5) Besef dat regionale media minstens zo belangrijk zijn.
5) Weet van tevoren wat je wilt bereiken met je bericht.
6) Persberichten zijn al prachtig, maar denk ook aan social media. Tweet over je nieuws (niet te vaak)
________________________________________
Marelle Boersma is auteur en schrijfdocent. Ze schrijft boeken over actuele misstanden, vaak gebaseerd op waargebeurde verhalen. Tijdens haar schrijftrainingen helpt ze aankomend schrijvers hoe ze hun verhaal op een pakkende manier kunnen opschrijven. Deze schrijftrainingen worden overal in het land gegeven aan kleine groepen, zodat iedereen voldoende persoonlijke aandacht krijgt.
De trainingen zijn geschikt voor zowel beginnende als gevorderde schrijvers.
Tijdens de schrijfweekenden én de schrijfvakantie naar Toscane én de online cursus ‘Schrijf je levensverhaal’ staat jouw eigen verhaal centraal. Je leert welke schrijftechnieken je nodig hebt voor een goede opbouw van een verhaal. Daarnaast krijg je een persoonlijk coachingsgesprek. Een mooie manier om te focussen op jouw boek!
______________________________________
Herken je deze dilemma’s?
– Je hebt een prachtidee voor een boek, maar je vindt geen tijd om er echt voor te gaan zitten.
– Je wilt al jaren een boek schrijven, maar hoe begin je?
– Je hebt een paar hoofdstukken geschreven, maar is het wel spannend/interessant genoeg?
– Je laat alles voorgaan (je gezin, je partner, je baan, vriendinnen, huishouden, sociale media) terwijl je ook zo graag verder wilt met je boek.
– Zit je net achter je computer, en dan denk je alleen maar aan al die dingen die je had moeten doen.
Focus
Ik ben volgend jaar tien jaar auteur. En vaak krijg ik de opmerking: jij hebt makkelijk praten. jij bént al schrijfster. Pas als ik vertel dat ik al die jaren ook nog een parttime baan heb gehad, en in die tijd een alleenstaande moeder was die ook haar huishouden moest runnen, vragen ze: maar hoe doe je dat? Het antwoord is FOCUS.
Hoe vind je focus?
Iedereen is druk. De stress is makkelijker te vinden dan dat simpele woordje ‘focus’. Er is heel veel informatie op internet over het onderwerp van jouw boek, leuke blogs over schrijftechnieken, en goede discussies in schrijfgroepen op LinkedIn of Facebook. Maar daar kun je jouw verhaal niet kwijt. Daar wíl je zelfs jouw verhaal niet plaatsen om te vragen hoe ze het vinden. Jouw boekidee geef je niet zomaar vrij.
Geen afleiding, wel opleiding
Hoe heerlijk zou het dan zijn om eens een paar dagen alleen maar aan schrijven te mogen denken. Om met mensen te kletsen die diezelfde droom hebben, dus die precies begrijpen waar je mee worstelt. En natuurlijk om eens met iemand te sparren die verstand heeft van schrijven. Ben je wel op de goede weg? Is die verhaallijn wel nodig? Hoe komt die ene spannende scene over? Dat soort gesprekken kun je thuis niet voeren.
Zet je boek op één
Natuurlijk weet je nu zelf de oplossing al, want die is heel simpel te vinden. Sluit jezelf op in een huis zonder afleiding en schrijf! Het mooie is dat die focus er dan vanzelf is, die hoef je niet te zoeken. In een paar dagen maak je een enorme stap met het schrijven van jouw boek, omdat je daar eindelijk echt voor kiest. Je zet jouw boek op de eerste plek. Vind je ook niet dat die daar af en toe recht op heeft?
________________________________________
Marelle Boersma is auteur schrijfdocent. Ze schrijft boeken over actuele misstanden, vaak gebaseerd op waargebeurde verhalen. Tijdens haar schrijftrainingen helpt ze aankomend schrijvers hoe ze hun verhaal op een pakkende manier kunnen opschrijven. Deze schrijftrainingen worden overal in het land gegeven aan kleine groepen, zodat iedereen voldoende persoonlijke aandacht krijgt.
De trainingen zijn geschikt voor zowel beginnende als gevorderde schrijvers.
Tijdens de schrijfweekenden én de schrijfvakantie naar Toscane staat jouw eigen verhaal centraal. Dat kan zowel een fictief verhaal, een jeugdboek maar ook een autobiografisch verhaal zijn. Je leert welke schrijftechnieken je nodig hebt voor een goede opbouw van een verhaal. Daarnaast krijg je een persoonlijk coachingsgesprek. Een mooie manier om je een paar dagen te focussen op jouw boek!
_________________________________________
Onbedoeld dilemma
Afgelopen zaterdag gaf ik een schrijftraining in Hilversum. Het was een klein clubje met zeer geïnteresseerde deelnemers en iedereen is hard aan het werk. Ik wil net met het laatste trainingsonderdeel beginnen als één van de deelnemers – ik zal haar P noemen – aangeeft: ik zit met een enorm dilemma. Nou ben ik gek op dilemma’s (zolang ze maar niet van mezelf zijn) omdat worstelingen, conflicten en dilemma’s nu eenmaal de mooiste verhalen opleveren. Maar dit was een onbedoeld dilemma. Een schrijfdilemma.
Spannende snaar
Dit leverde zomaar een extra onderdeel van de training op. Er doen die dag namelijk schrijvers van verschillende genres mee. Een thrillerschrijver, columns en korte verhalen schrijfster, twee young adults fantasy schrijfsters en P die een autobiografisch verhaal schrijft. Lekker divers, daar hou ik wel van. De schrijftechnieken zijn voor een deel natuurlijk universeel. Maar het onderdeel ‘spanning’ raakt een snaar die zomaar wild begint te trillen. ‘Ik weet het niet meer,’ verzucht P. ‘Ik heb al die tijd gedacht dat ik een autobiografisch verhaal wil schrijven, maar nu duiken er ineens allerlei spannende ideeën op. Wat moet ik nou? Toch maar een thriller schrijven?’
Schrijfdoel
Net als met wandelen, reizen of autorijden: als je geen doel voor ogen hebt, weet je niet waar je naartoe moet. Dat is bij het schrijven van een boek net zo. Het is belangrijk om je schrijfdoel steeds helder voor je te zien. Waar wil je heen met je verhaal? Waarom wil je het verhaal eigenlijk zo graag schrijven? Zeker bij autobiografische verhalen is jouw schrijfdoel best belangrijk. Schrijf je voor jezelf, zodat je alle ervaringen op een rijtje krijgt? Schrijf je omdat je andere mensen die hetzelfde hebben meegemaakt tot steun wilt zijn? Of wil je vooral een document voor later. Voor vrienden, ouders, of voor je kinderen?
Doelloos
Het is belangrijk om in het begin van het schrijfproces stil te staan bij jouw eigen schrijfdoel, zodat je niet doelloos ronddobbert. Het schrijven van een autobiografisch verhaal kan sowieso al emotioneel zijn, dus gun jezelf die rust van een duidelijk doel. Want wat is er fijner dan dat je jouw navigatie direct goed ingesteld hebt, zodat je niet gaat zwabberen? En soms moet je even een pas op de plaats maken als je fantasie met je op de loop gaat. Zoals dat bij P het geval was. Ze heeft een mooi verhaalidee, een stevig dilemma, maar haar schrijfdoel was ze in haar enthousiasme even uit het oog verloren.
– Misschien zit jij ook wel met een dilemma waar ik mee kan helpen?
– Misschien worstel jij met een probleem dat best op te lossen is?
– Misschien herken je jezelf in dit verhaal en ben je blij dat ik dit probleem nu in een blog aankaart.
Plaats dan een reactie, zodat andere mensen ook kunnen profiteren van de oplossing die ik je daarna hopelijk kan geven. Gewoon doen!
________________________________________
Marelle Boersma is auteur en schrijft boeken over actuele misstanden, vaak gebaseerd op waargebeurde verhalen. Daarnaast is ze schrijfdocent waarbij ze aankomend schrijvers helpt hoe ze hun verhaal op een pakkende manier kunnen opschrijven. Deze schrijftrainingen worden overal in het land gegeven aan kleine groepen, zodat iedereen voldoende persoonlijke aandacht krijgt.
De trainingen zijn geschikt voor zowel beginnende als gevorderde schrijvers.
Tijdens de schrijfweekenden én de schrijfvakantie naar Toscane staat jouw eigen verhaal centraal. Dat kan zowel een fictief verhaal, een jeugdboek maar ook een autobiografisch verhaal zijn. Je leert welke schrijftechnieken je nodig hebt voor een goede opbouw van een verhaal. Daarnaast krijg je een persoonlijk coachingsgesprek.
In 2015 start de nieuwe cursus ‘Schrijf je levensverhaal‘ Het wordt een combinatie van training op locatie, online trainingsonderdelen en een 1-op-1 coachingsgesprek via Skype. Kom voor een prikkie naar de introductiebijeenkomst en leer direct de eerste schrijftechnieken
_________________________________________
Een jaar of drie geleden ben ik als schrijfdocent begonnen. Een goede keuze, want het is elke keer genieten. Ik begrijp de droom om een boek te schrijven, omdat ik ooit zelf in die situatie zat. Nu ik weet wat erbij komt kijken en vooral ook welke valkuilen er op de loer liggen, kan ik anderen helpen.
Sinds ik gestart ben met mijn schrijftrainingen krijg ik steevast dezelfde vraag: Waarom leid jij je concurrenten op?
Tja…
Goede vraag…
Mijn wens om mensen te helpen is gewoon groter dan mijn angst voor concurrentie. Het docentschap zit ook gewoon in me. Ik begeleid al vele jaren studenten op de universiteit en ik haal veel voldoening uit het feit dat ik studenten nog enthousiaster kan maken als ze begrijpen hoe het in elkaar steekt.
Natuurlijk word ik ook voortgestuwd door mijn eigen ervaringen toen ik zelf die allesoverheersende wens had om een boek te schrijven.
Hoe dat ging? –> Hoe ik schrijfster werd
Als je leuk werk hebt, geeft dat voldoening. Als je complimenten krijgt, wordt het alleen maar leuker. Dus ik geniet ervan als mensen al op de vrijdagavond van het schrijfweekend tegen me zeggen dat hun weekend na hun eerste coachingsgesprek al geslaagd is. Dat ik zie dat er kwartjes vallen. Dat ik hoor dat ze ineens ook begrijpen waarom hun plot niet goed is. Of dat ik een diepe zucht hoor: “dat wordt schrappen…”
Maar ik begin pas echt te stralen als ik hoor dat een van mijn cursisten een contract heeft gekregen bij een uitgeefster.
Komend weekend 30 augustus debuteert Susan Moonen met haar thriller ‘Conflict’ Het boek is afgelopen voorjaar als ebook verschenen, maar komende zaterdag krijgt ze dan ook het papieren boek in handen. Natuurlijk ga ik naar haar boekpresentatie. Ik mag zelfs een woordje spreken! Ik verwacht dat Susan die middag het stralende middelpunt zal zijn. Maar mocht je ergens in een hoekje een lichtstraal zien, dan ben ik dat.
Hoe mooi is het om te zien dat een van mijn cursisten debuteert!
________________________________________
Marelle Boersma is auteur en schrijft boeken over actuele misstanden, vaak gebaseerd op waargebeurde verhalen. Daarnaast is ze schrijfdocent waarbij ze aankomend schrijvers helpt hoe ze hun verhaal op een pakkende manier kunnen opschrijven. Deze schrijftrainingen worden overal in het land gegeven aan kleine groepen, zodat iedereen voldoende persoonlijke aandacht krijgt.
De trainingen zijn geschikt voor zowel beginnende als gevorderde schrijvers.
Tijdens de schrijfweekenden én de schrijfvakantie naar Toscane staat jouw eigen verhaal centraal. Dat kan zowel een fictief verhaal, een jeugdboek maar ook een autobiografisch verhaal zijn. Je leert welke schrijftechnieken je nodig hebt voor een goede opbouw van een verhaal. Daarnaast krijg je een persoonlijk coachingsgesprek.
Tijdens de schrijftraining spannend schrijven in september leer je meer over de verschillende schrijftechnieken, zoals hoe je een stevig plot bouwt en hoe je personages tot leven brengt. Een training met veel basisvaardigheden die je nodig hebt om een geweldig boek te schrijven!
_________________________________________
Te veel aan mijn hoofd
Vlak voordat ik deze vijf dagen naar Schier ging, kreeg ik een mooie opdracht: een winterverhaal schrijven voor een van de weekbladen. Ze wilden al snel weten waarover ik zou gaan schrijven… maar mijn hoofd zat te vol! Ik zocht me rot naar een onderwerp en wist even de weg niet meer tussen alle ideeën die normaal mijn hoofd bezetten. Maar ach, ik ging op vakantie! Dat is heel normaal, dus ik parkeerde de stress en stapte bij Lauwersoog op de veerpont.
Irritante karaktertrek
Voor de mensen die mij nog niet (zo goed) kennen: ik heb een irritante karaktertrek. Ik zie namelijk overal verhalen. Ik geniet dan ook niet plat in de zon met mijn ogen dicht. Nee, ik observeer graag. Dus al tijdens de boottocht over de Waddenzee begon het allemaal weer heerlijk te stromen. Personages kwamen binnenzeilen en langzaam maar zeker vielen allerlei informatiestukjes op zijn plaats.
Maar toen ging het mis…
Mijn cursisten houd ik altijd voor: neem een notitieboekje mee! En ik liep op het strand met alleen een pen… Wat een sukkel! Na uren praten en lopen kwamen we bij de Marlijn aan; dé strandtent van Schiermonnikoog. Daar kon ik eindelijk een paar velletjes papier vragen. Vanaf dat moment ging het hard. Personages kregen karaktertrekken, verhaallijnen groeiden, verhaaltechnische problemen werden opgelost en ik was helemaal gelukkig.
Maak notities
Zelfs tijdens de vakantie gaan verhalen door. Als je helemaal ontspannen bent, is je hoofd vrij en is er ruimte voor verhalen. Dus gebruik je vakantie! Laat alles gewoon binnenkomen en schrijf het op. Noteer alles wat een relatie heeft met jouw onderwerp. Dat kan dus in dat notitieboekje dat je (liefst altijd) bij je draagt. Maar het kan ook op een los velletje papier. Schrijven is geen proces van vijf minuten. Je draagt je verhaal eigenlijk altijd met je mee. Op die manier groeit het al in je hoofd. Schrijven is: je verhaal laten broeien. En hoe kan dat beter dan onder een heerlijk zomerzonnetje tijdens je vakantie?
Heb jij ook een tip hoe je inspiratie laat ontstaan?
________________________________________
Marelle Boersma is auteur en schrijft boeken over actuele misstanden, vaak gebaseerd op waargebeurde verhalen. Daarnaast is ze schrijfdocent waarbij ze aankomend schrijvers helpt hoe ze hun verhaal op een pakkende manier kunnen opschrijven. Deze schrijftrainingen worden overal in het land gegeven aan kleine groepen, zodat iedereen voldoende persoonlijke aandacht krijgt.
De trainingen zijn geschikt voor zowel beginnende als gevorderde schrijvers.
Tijdens de schrijfweekenden én de schrijfvakantie naar Toscane staat jouw eigen verhaal centraal. Dat kan zowel een fictief verhaal, een jeugdboek maar ook een autobiografisch verhaal zijn. Je leert welke schrijftechnieken je nodig hebt voor een goede opbouw van een verhaal. Daarnaast krijg je een persoonlijk coachingsgesprek.
Tijdens de schrijftraining spannend schrijven in september bied ik een techniek aan die je leert hoe je inspiratie kunt opwekken. Een nuttige oefening die je veel tijd kan besparen.
_________________________________________
Enigszins gespannen kwam ik op Schiphol aan. Veel te vroeg. Maar dat moest ook, want ik wilde als eerste aanwezig zijn. Ik voelde me bijna een reisbegeleider, terwijl ik de juiste incheckbalie opzocht en op de deelnemers van de schrijfvakantie naar Toscane wachtte. Maar dat gevoel verdween toen we samen in de prachtige Villa Masini-Luccetti arriveerden. Daar begonnen de verhalen te stromen.
‘Echt fantastisch wat jij met schrijven doet,’ zegt mijn moeder. De week is voorbij en ik heb haar net over de schrijfvakantie verteld. Over de kracht die mensen kunnen putten uit het opschrijven van wat hen is overkomen. Er zijn veel verschillende verhalen losgekomen in dat eeuwenoude huis. Soms heftige verhalen, meestal vooral bijzonder.
‘Red je het zelf wel?’ Ze kent me.
‘Ja, hoor.’
‘Echt? Ik las je berichten wel op facebook, maar heb je het écht fijn gehad?’
Ik slik mijn ontroering weg. Dat krijg je als je moeder je zó goed kent. ‘Het was een hele bijzondere week met een groep hele mooie mensen. Natuurlijk was het soms vermoeiend omdat emoties bij mij diep binnenkomen. Maar dat is de enige manier waarop ik iemand kan helpen.’
‘Dat vermoedde ik al,’ mompelt ze.
‘Maar hoe mooi is het als ik ze op deze manier een klein zetje kan geven zodat ze weer steviger in het leven komen te staan? Als ze prachtige boeken leren schrijven?’
‘Let ook goed op jezelf, meis.’
‘Ja, mam.’ Als ik ophang ligt de glimlach onuitwisbaar op mijn gezicht. Niet alleen door haar woorden, maar zeker ook door de herinnering aan de bijzondere schrijfweek.
Pas later die avond vraag ik me af waarom deze week voor mij zo’n speciale lading heeft gekregen. Dan komt-ie binnen… Ik schrijf boeken over verborgen leed in de samenleving, zodat ik mensen, die niet (goed) voor zichzelf kunnen opkomen, een stem geef. Slachtoffers moet je helpen, niet veroordelen. Nu blijkt dat ik dit ook met mijn schrijftrainingen kan doen.
Natuurlijk kun je op verschillende manieren over je leven schrijven. Ik heb zelf genoeg meegemaakt om dit al vele malen te hebben ervaren. Bij mij werkt dat goed: alles van me af schrijven. Door het te verwoorden geef ik het een plekje. Maar als je met jouw ervaring, anderen een steuntje in de rug wilt geven, is er méér nodig dan een dagboek. Dan zul je jouw autobiografische verhaal een eigen identiteit moeten geven. Een eigen kleur. Een bijzondere insteek. Misschien even afstand nemen en daarna weer terugkeren bij jezelf. Dan pas krijg je een waardevol autobiografisch verhaal.
‘Je bent veel spiritueler dan ik in eerste instantie dacht,’ geeft Elena van de villa in Toscane later aan. En ik weet dat ze gelijk heeft, ook al doe ik er niet echt iets mee.
‘Het was een heerlijke week, Marelle. Veel geleerd, maar ook inzicht gekregen dankzij jou,’ schrijft Petra, een van de deelnemers.
‘Heel veel geleerd, veel om over na te denken met betrekking tot wat ik aan het schrijven ben,’ geeft Lydia aan. ‘Het was een week met tranen, maar ook met gierende lachbuien.’
‘Een magische week,’ schrijft een derde.
Het is fijn om deze reacties te lezen.
Vaak wordt een verhaal ook wel ‘de reis van de held’ genoemd. Het gaat om alle hindernissen die de held moet overwinnen om zijn doel te bereiken. Vaak is dat een fictieve reis, prachtig in zijn soort. Maar soms is een échte reis nodig om verder te kunnen. Letterlijk. Bijvoorbeeld door naar het buitenland te vertrekken. Een andere keer is alleen een reis in je hoofd voldoende.
Vicky zegt het heel mooi: ‘Difficult roads often leads to the most beautiful destinations, like @Schrijftoscane with @MarelleBoersma.’ Ze is een prachtig positief mens die in de afgelopen week deze reis is begonnen. Dat de weg naar Villa Masini-Luccetti echt heel bochtig is, maakt deze beeldspraak alleen nog maar mooier. Zelf ben ik vooral blij dat ik door deze schrijfweek een eigen weg voor me zie: mensen helpen bij het opschrijven van hun autobiografische verhaal, zodat ze ook tíjdens die reis al van het uitzicht kunnen genieten.
En zo ben ik dan toch een beetje een reisbegeleider geworden.
Ben jij ook bezig met een autobiografisch verhaal? Tegen welke problemen loop je daarbij aan?
Laat onderaan een reactie achter.
________________________________________
Marelle Boersma is auteur en schrijft boeken over actuele misstanden, vaak gebaseerd op waargebeurde verhalen. Daarnaast is ze schrijfdocent waarbij ze aankomend schrijvers helpt hoe ze hun verhaal op een pakkende manier kunnen opschrijven. Deze schrijftrainingen worden overal in het land gegeven aan kleine groepen, zodat iedereen voldoende persoonlijke aandacht krijgt.
De trainingen zijn geschikt voor zowel beginnende als gevorderde schrijvers.
Tijdens de schrijfweekenden én de schrijfvakantie naar Toscane staat jouw eigen verhaal centraal. Dat kan zowel een fictief verhaal, een jeugdboek maar ook een autobiografisch verhaal zijn. Je leert welke schrijftechnieken je nodig hebt voor een goede opbouw van een verhaal. Daarnaast krijg je een persoonlijk coachingsgesprek.
Ook start in het najaar een nieuwe training: autobiografisch schrijven
_________________________________________