Hoe een droom uitkwam
Hoe een droom uitkwam – Tjitske Stroop-Jasper
Het verhaal begint bij het kleine meisje dat al jong gek was op verhalen. Ik was zeven jaar, we hadden met op de lagere school geschiedenisles met het boekje: ‘Wat het hunebed vertelde’, van Leonard Roggeveen. Ik werd helemaal meegezogen in het verhaal. Het ging geloof ik, over de eerste bewoners van Drenthe. Nu kom ik uit een familie van redenaars, en mijn moeder schreef verhaaltjes voor haar kleinkinderen. Zelf vond ik opstellen schrijven leuk, vaak was de opdracht om iets te schrijven wat je het weekend had beleefd. Dat daarna verplicht zwemmen op het rooster stond, vond ik minder.
Op de middelbare school hadden we een autoritaire tekenleraar, die orde probeerde te houden door het slaan met een houten liniaal op een lessenaar. Ik vond dat een vreselijk geluid, ik heb hem flink te kakken gezet met het schrijven van een stukje over zijn persoontje. Hij vond het leuk, we hadden de rest van het jaar geen last meer van hem. De schoolkrant, op mijn aandringen gekomen, schreef ik vol. Vanwege de kosten is dat voortijdig gestopt.
In mijn twintiger jaren schreef ik graag bij gelegenheden gedichten en korte humoristische verhalen. Bij de geboorte van mijn dochter schreef ik in het babyboek. Op vierjarige leeftijd overleed haar vader, een periode waarin ik weinig tot niets heb geschreven. Een hele tijd daarna- we schrijven nu 2008- kreeg ik lessen van het schrijverscollectief ‘ Schrijven en schrappen’ in Bergen op Zoom. Na jaren kreeg ik het idee, dat ik een roman wilde schrijven, waartoe daar geen gelegenheid was.
Intussen schreef ik elke week online een kort verhaal. Iemand anders of jijzelf moest vijftien woorden verzinnen en de deelnemers moesten alle woorden gebruiken om een verhaal te schrijven. De club heette: ‘Verzinsels.’ In 2018 volgde ik een opleiding van ‘Creatief schrijven’ van uitgeverij Querido in Amsterdam. Daarvoor moest je een project hebben om te schrijven. Gelukkig had ik daarvoor een jaar de tijd. Ik putte uit mijn voorraad verhalen van ‘Verzinsels.’ Het werd ‘Bertus en Griet,’ een verhaal over een kruideniersechtpaar en een verschrikkelijke moeder, wat ik later omdoopte tot ‘De kleine Danielle’.
De Uitgeversdag was een uitkomst voor mij. Marelle Boersma had diverse uitgevers uitgenodigd bij wie ik mijn verhaal mocht pitchen. Ik kwam in contact met een van de aanwezige uitgevers: Esther van der Ham van uitgeverij ‘De Droomvallei’ in Breda. Zij gaat ‘De kleine Daniëlle’ uitgeven. Op aanraden van Esther ben ik gaan bloggen: ‘Tjitske schrijft’ op facebook. Elke zaterdag schrijf ik een nieuwe blog.
Het verhaal ‘Blinddate’ is misschien aanleiding voor een volgende roman. Mijn streven is om een vast lezerspubliek te vinden voor mijn boeken. Ik ben er nog lang niet, daarvan ben ik mij terdege bewust. Maar schrijven is voor mij het plezier om je hersenspinsels zichtbaar te maken voor andere mensen. Dat laat ik nooit meer los.
***********
Tjitske Stroop (1955) is in haar werkzame leven ziekenverzorgende geweest, medewerkster in een bedrijfsrestaurant en postkamermedewerkster bij het Ministerie van Onderwijs in Groningen. In haar vrije tijd volgde zij diverse schrijfcursussen. Haar favoriete genre is de familieroman, fictie met psychologische achtergronden. ‘De kleine Daniëlle’ verschijnt in 2022 bij uitgeverij De Droomvallei.
***********
De reis van de schrijver
DE SCHRIJFREIS is een initiatief van Marelle Boersma. Met deze serie blogs geschreven door ‘haar’ schrijvers, geeft Marelle de schrijvers een podium om zichzelf én hun schrijfreis te laten zien om zo andere schrijvers te inspireren.
Wil je ook een blog schrijven over jouw schrijfreis, neem dan gerust contact op en wie weet staat jouw mooie schrijfreis hier straks tussen.
