Tag Archief van: waargebeurd

Nobody wint 2e prijs Thrilleraward Crimezone

‘Nobody won the second price’ klinkt als ‘Nobody is perfect’

Nobody thriller

 

Hoe mooi is het als het verhaal van de docente Vivian die de kwetsbare leerlinge Lynn beschermt, uitgekozen wordt voor een 2e prijs van de Hebban Thrillerawards. ‘Laat het maar eens zichtbaar worden’ zei de echte ‘Lynn’ tegen me toen ze me haar verhaal vertelde. Deze prijs zal daar zeker aan bijdragen.

Ik ben trots. Maar ik ben nog blijer dat ik Lynn op mijn manier kan helpen om het onrecht te bestrijden.
‘We did it, Lynn!’

Bekijk vooral ook eens alle recensies en lezersreacties op het boek Nobody

 

Hieronder kun je lezen wat Omroep Gelderland schreef n.a.v. het interview dat ik direct na de prijsuitreiking met hen had:

zie ook het bericht bij Omroep Gelderland 

Wageningse schrijfster valt in de prijzen

WAGENINGEN – Marelle Boersma uit Wageningen heeft zondag de tweede prijs gewonnen bij de Hebban Crimezone Thriller Awards 2014. De prijs werd uitgereikt tijdens het jaarlijkse thrillerfestival in Zoetermeer.

Boersma ontving de prijs voor haar boek Nobody, een waargebeurd verhaal over een meisje dat het slachtoffer is geworden van vrouwenhandel. Het boek is geschreven vanuit het perspectief van een lerares die aan het meisje ziet dat er meer aan de hand is dan alleen misbruik bij het meisje thuis. Gaandeweg blijkt dat het slachtoffer verstrikt is in een internationaal web van vrouwenhandel. Boersma: ‘Die organisaties weten zo in te spelen op vrouwen dat ze die volledig in hun macht hebben.’

Waargebeurde verhalen

Boersma die altijd schrijft vanuit waargebeurde verhalen, vindt het belangrijk om met haar boeken misstanden aan de kaak te stellen. ‘Ik hoop en verwacht dat mijn boek door het toekennen van de tweede prijs meer publiciteit krijgt, want het is erg belangrijk dat dit soort verhalen naar buiten komt.’

In eerste instantie werden er 30 boeken genomineerd door een vakjury, waarna het publiek mocht stemmen voor een shortlist. Toen tijdens de uitreiking in Zoetermeer bleek dat het boek van Boersma bij de beste drie zat, was de auteur meer dan verrast. Uiteindelijk moest ze Esther Verhoef voor zich laten gaan. Maar zo zegt Boersma zelf: ‘Het is geen schande om van haar te verliezen.’

Jarenlang gestalkt

Voor mijn nieuwe boek ‘Ik volg je‘ heb ik gesprekken gevoerd met vrouwen die jarenlang gestalkt zijn. Die research is zo belangrijk.  Maar ik heb niet letterlijk hun verhaal opgeschreven, wel wilde ik horen hoe het écht is. Anekdotes, bedreigingen, emoties, onvoorstelbare handelingen die ik nooit zelf had kunnen bedenken, maar die deze personen overkomen zijn. Ik wil horen hoe het geweest is, wat er gebeurt is, hoe zij gereageerd hebben; allemaal om mijzelf zo goed mogelijk in te leven in die positie.

En wat willen zij? Ze willen hun hele verhaal vertellen. Ze willen dat er eindelijk iemand luistert, zodat ze erkenning krijgen dat hen iets is aangedaan. Dat het écht gebeurd is en dat het niet aan hen ligt. Als je jarenlang gemanipuleerd wordt, moet je wel heel stevig in je schoenen staan om er los van te komen. Ik heb echt diep respect voor deze twee vrouwen, die mij hebben durven vertrouwen. Want vertrouwen is na zo’n gebeurtenis nooit meer vanzelfsprekend.

Mijn boek is gebaseerd op hun verhalen, maar ik heb afgesproken dat ik over bepaalde zaken niet zal schrijven. Sommige scenes zijn exact zo gebeurd, andere zaken heb ik verzonnen, maar wel zodanig dat het zomaar zo gebeurd had kunnen zijn. De lezer zal nooit weten welke delen echt gebeurd zijn, en dat is goed. Ik schrijf fictie. Maar ik schrijf wel fictie met een realistisch randje.

Deze vrouwen zijn niet de enigen die met stalking te maken krijgen. Er zijn veel meer mensen die op dit moment moeten leven met een dreiging die soms 24 uur per dag doorgaat. Tot je je doodellendig voelt. Tot je misschien wel kiest voor zelfmoord. Of voor moord? Ik geloof dat als iemand maar lang genoeg getergd wordt, ze die grens tussen goed en kwaad kan passeren. En dat is eng. Doodeng.