Enigszins gespannen kwam ik op Schiphol aan. Veel te vroeg. Maar dat moest ook, want ik wilde als eerste aanwezig zijn. Ik voelde me bijna een reisbegeleider, terwijl ik de juiste incheckbalie opzocht en op de deelnemers van de schrijfvakantie naar Toscane wachtte. Maar dat gevoel verdween toen we samen in de prachtige Villa Masini-Luccetti arriveerden. Daar begonnen de verhalen te stromen.

‘Echt fantastisch wat jij met schrijven doet,’ zegt mijn moeder. De week is voorbij en ik heb haar net over de schrijfvakantie verteld. Over de kracht die mensen kunnen putten uit het opschrijven van wat hen is overkomen. Er zijn veel verschillende verhalen losgekomen in dat eeuwenoude huis. Soms heftige verhalen, meestal vooral bijzonder.
‘Red je het zelf wel?’ Ze kent me.
‘Ja, hoor.’
‘Echt? Ik las je berichten wel op facebook, maar heb je het écht fijn gehad?’
Ik slik mijn ontroering weg. Dat krijg je als je moeder je zó goed kent. ‘Het was een hele bijzondere week met een groep hele mooie mensen. Natuurlijk was het soms vermoeiend omdat emoties bij mij diep binnenkomen. Maar dat is de enige manier waarop ik iemand kan helpen.’
‘Dat vermoedde ik al,’ mompelt ze.
‘Maar hoe mooi is het als ik ze op deze manier een klein zetje kan geven zodat ze weer steviger in het leven komen te staan? Als ze prachtige boeken leren schrijven?’
‘Let ook goed op jezelf, meis.’
‘Ja, mam.’ Als ik ophang ligt de glimlach onuitwisbaar op mijn gezicht. Niet alleen door haar woorden, maar zeker ook door de herinnering aan de bijzondere schrijfweek.

Pas later die avond vraag ik me af waarom deze week voor mij zo’n speciale lading heeft gekregen. Dan komt-ie binnen… Ik schrijf boeken over verborgen leed in de samenleving, zodat ik mensen, die niet (goed) voor zichzelf kunnen opkomen, een stem geef. Slachtoffers moet je helpen, niet veroordelen. Nu blijkt dat ik dit ook met mijn schrijftrainingen kan doen.
Natuurlijk kun je op verschillende manieren over je leven schrijven. Ik heb zelf genoeg meegemaakt om dit al vele malen te hebben ervaren. Bij mij werkt dat goed: alles van me af schrijven. Door het te verwoorden geef ik het een plekje. Maar als je met jouw ervaring, anderen een steuntje in de rug wilt geven, is er méér nodig dan een dagboek. Dan zul je jouw autobiografische verhaal een eigen identiteit moeten geven. Een eigen kleur. Een bijzondere insteek. Misschien even afstand nemen en daarna weer terugkeren bij jezelf. Dan pas krijg je een waardevol autobiografisch verhaal.

‘Je bent veel spiritueler dan ik in eerste instantie dacht,’ geeft Elena van de villa in Toscane later aan. En ik weet dat ze gelijk heeft, ook al doe ik er niet echt iets mee.
‘Het was een heerlijke week, Marelle. Veel geleerd, maar ook inzicht gekregen dankzij jou,’ schrijft Petra, een van de deelnemers.
‘Heel veel geleerd, veel om over na te denken met betrekking tot wat ik aan het schrijven ben,’ geeft Lydia aan. ‘Het was een week met tranen, maar ook met gierende lachbuien.’
‘Een magische week,’ schrijft een derde.
Het is fijn om deze reacties te lezen.

Vaak wordt een verhaal ook wel ‘de reis van de held’ genoemd. Het gaat om alle hindernissen die de held moet overwinnen om zijn doel te bereiken. Vaak is dat een fictieve reis, prachtig in zijn soort. Maar soms is een échte reis nodig om verder te kunnen. Letterlijk. Bijvoorbeeld door naar het buitenland te vertrekken. Een andere keer is alleen een reis in je hoofd voldoende.
Vicky zegt het heel mooi: ‘Difficult roads often leads to the most beautiful destinations, like @Schrijftoscane with @MarelleBoersma.’ Ze is een prachtig positief mens die in de afgelopen week deze reis is begonnen. Dat de weg naar Villa Masini-Luccetti echt heel bochtig is, maakt deze beeldspraak alleen nog maar mooier. Zelf ben ik vooral blij dat ik door deze schrijfweek een eigen weg voor me zie: mensen helpen bij het opschrijven van hun autobiografische verhaal, zodat ze ook tíjdens die reis al van het uitzicht kunnen genieten.
En zo ben ik dan toch een beetje een reisbegeleider geworden.

Ben jij ook bezig met een autobiografisch verhaal? Tegen welke problemen loop je daarbij aan?
Laat onderaan een reactie achter.

________________________________________

Marelle Boersma is auteur en schrijft boeken over actuele misstanden, vaak gebaseerd op waargebeurde verhalen. Daarnaast is ze schrijfdocent waarbij ze aankomend schrijvers helpt hoe ze hun verhaal op een pakkende manier kunnen opschrijven. Deze schrijftrainingen worden overal in het land gegeven aan kleine groepen, zodat iedereen voldoende persoonlijke aandacht krijgt.

De trainingen zijn geschikt voor zowel beginnende als gevorderde schrijvers.
Tijdens de schrijfweekenden én de schrijfvakantie naar Toscane staat jouw eigen verhaal centraal. Dat kan zowel een fictief verhaal, een jeugdboek maar ook een autobiografisch verhaal zijn. Je leert welke schrijftechnieken je nodig hebt voor een goede opbouw van een verhaal. Daarnaast krijg je een persoonlijk coachingsgesprek.

Ook start in het najaar een nieuwe training: autobiografisch schrijven

_________________________________________