Later als ik ziek ben

4 okt 2012
Iedereen is bezorgd over de zorg. Sommigen maken zich zelfs met recht kwaad op de steeds hogere kosten. Slechts een enkeling haalt haar schouders op. ‘Stress is ongezond’, zeggen die.

Na mijn vorige column regent het reacties, de één nog heftiger dan de ander. Chronisch zieke mensen worden dubbel gepakt. Het eigen risico wordt bijna verdubbeld, en van de kortingsactie van Menzis kunnen zieken geen gebruik maken. Deze mensen hebben vaak dure medicijnen zodat hun eigen risico – wie heeft die term bedacht? – al in januari volledig verbruikt is. Ze krijgen te maken met allerlei eigen bijdrages voor medicijnen of behandelingen. En soms zijn er wel medicijnen maar krijg je ze niet. Is dat eerlijk?

Gezond leven is geen garantie voor niet ziek worden. Als je pech hebt, krijg je – als een soort secondaire levensvoorwaarde – een chronische ziekte in je maag gesplitst. Soms zelfs op zeer jonge leeftijd. Doe het er maar mee. O ja, en betaal je dan ook die dure rekening nog even. Is het de bedoeling dat deze mensen zich schuldig moeten gaan voelen als ze ziek worden? Sorry, dat ik zoveel geld kost? En wat doe je dan met sporters die een blessure oplopen? Krijgen die hun zorg gratis? Het lijkt erop dat ik nu al moet gaan sparen voor later, als ik ziek ben.

Laten we eens gaan omdenken om dit probleem te lijf te gaan. Gezond is fijn, ziek is akelig. Betalen is akelig, besparen is fijn. Koppel nu eens de goede dingen aan elkaar, hoe logisch is het dan om te betalen als je ziek bent? Laten we voortaan dus betalen als we gezond mogen blijven, zodat de zieke mensen vrijgesteld worden van de hoge zorgkosten. Ik zou er heel wat geld voor over hebben om gezond te kunnen blijven, want als je ziek bent betaal je al een hoge rekening.