Het Moezelmeisje – Vertrekthriller
Deze Vertrekthriller gaat naar Duitsland, naar het wijnstadje Cochem
– In de Moezel wordt het levenloze lichaam van een jonge vrouw gevonden
Emma wil haar geluk beproeven in het Duitse stadje Cochem. Ze heeft bedacht dat ze op de wijnboerderij van haar familie een prachtige alcoholvrije wijn kan gaan maken. Direct na aankomst wordt ze echter met twee misdrijven geconfronteerd. Houden deze twee zaken verband met elkaar? Of misschien zelfs met haar komst?
Het Moezelmeisje verschijnt 22 september 2021
De achtergrondverhalen van Het Moezelmeisje
Druiven plukken
Vroeger droomde ik ervan om ooit als druivenplukker te gaan werken in Frankrijk. Ik zag grote wijngaarden voor me, en lange tafels waaraan we dan met een groep zaten te lunchen met een koel glas wijn erbij.
In Het Moezelmeisje blijkt Angelika (een van de druivenplukkers) deze zelfde droom te hebben. Alleen is de werkelijkheid weerbarstiger.
Tekstfragment uit Het Moezelmeisje (Angelika is de IK):
‘Dit is toch niet het leven waar we van dromen?’ roept Ioana uit.
Ik besluit maar niet te vertellen dat Olga degene is geweest die mij heeft overgehaald om mee te gaan. Dromen hebben de gewoonte om mee te kleuren met de dagelijkse werkelijkheid.
Ioana zucht diep. ‘Olga heeft vast beter betaald werk gevonden. Misschien is ze terug naar de Bordeauxstreek?’
Ik richt me op, en strek mijn pijnlijke rugspieren. ‘Daar zijn alle druiven al geoogst.’ Ook ik zou graag teruggaan naar het prachtige chateau waar ze ons met net zoveel respect behandelden als de door hen zo geliefde druiven. De lange tafel lag elke dag rond lunchtijd vol met lekkernijen waarvan we net zoveel mochten nemen als we wilden.
‘En nu werken we op levensgevaarlijke steile hellingen, en de baas is zelfs te beroerd om extra pauzes te geven om onze spieren rust te geven!’ roept Ioana uit.
Zelf ben ik in de Bordeauxstreek op research geweest, heb wijngaarden bezocht en sprak met de schoondochter van Ilja Gort over hun liefde voor de druiven én de druivenplukkers. Maar ook las ik artikelen over druivenplukkers die heel anders behandeld werden. Helaas…
Gelukkig heb ik zelf mooie herinneringen aan de fijne proeverij bij Ilja Gort op hun wijnchateau.
Het Marktplein
Het marktplein in Cochem is wereldberoemd, en dat komt natuurlijk door de sfeervolle huizen die daar staan te pronken. Ik had het gevoel alsof ik in mijn boek rondliep…
“Ze blijft even staan om de mooie vakwerkhuizen te bewonderen. De balkons van het hotel ernaast hangen vol met rode geraniums. Haar blik glijdt over de prachtige gevels en komt uiteindelijk uit bij het barokke stadhuis met een leistenen dak waarop de kleine driehoekige dakkapelletjes de aandacht trekken.
De toeristen zwermen om haar heen, maar ze merkt het nauwelijks, zo is ze in beslag genomen door de indrukwekkende panden.”
Op het terras van Emily’s Wein-café (helemaal links op de foto) drinkt Emma een wijntje met haar buurvrouw Claudia. En ze vraagt haar:
“Ik heb eigenlijk een hele gekke vraag,’ begint ze. ‘Het gaat over mijn vader. Ik ken hem namelijk niet zo goed. Hij is ongeveer vijftien jaar geleden weggegaan, en sindsdien heb ik geen contact meer met hem gehad. Jij gaf laatst aan dat hij nogal geliefd is in het dorp. En ik dacht…’ ze schraapt kort haar keel. Hoe kan ze duidelijk maken wat ze echt voelt?”
Emma kent haar vader nauwelijks, maar toch is hij bepalend geweest voor vele stappen in haar leven. Hier in Cochem zoekt ze hem op, zodat ze hem met alle gebeurtenissen uit het verleden kan confronteren. Wie is haar vader? Wie is hij echt? Gaat Emma hem eindelijk beter leren kennen? Of gaat er iets heel anders gebeuren?
Steile wijngaarden
Overal langs de Moezel zijn steile wanden. Op zich niets bijzonders. Maar wat wél bijzonder is, is dat tegen deze wanden overal wijngaarden liggen, de steilste van Europa. Je kunt je voorstellend dat het niet alleen lastig en zwaar is om deze wijngaarden te bewerken en om druiven te plukken, maar vooral ook gevaarlijk. Toch komen hier de beroemde Riesling wijnen vandaan.
Dit is hoe Emma reageert bij aankomst in Cochem in mijn boek Het Moezelmeisje:
“De huizen van Cochem liggen als een soepele ketting langs de Moezel gedrapeerd. Met haar ogen samengeknepen tegen de laagstaande zon neemt Emma de omgeving in zich op. Onder haar liggen de witgepleisterde huizen die zonder uitzondering een leigrijs dak dragen, de brede rivier die tussen de heuvels door slingert, en daaromheen de golvende wijngaarden die op alle steile hellingen liggen. Zelfs langs de parkeerplaats, waar ze op een hooggelegen uitzichtpunt even gestopt is om haar nieuwe omgeving in zich op te nemen, groeien de druivenstruiken waarvan ze de trossen bijna kan aanraken. Het dorpje Cochem ligt in al zijn glinsterende pracht onder haar met een strakblauwe lucht erboven en de beroemde Reichsburg op een heuvel, zodat die trots boven de statige gebouwen uitsteekt. Een sprookje dat ze zelf werkelijkheid laat worden. Ze is er. Bijna dan. Morgen heeft ze een afspraak die allesbepalend gaat worden of ze hier blijft.”
Dit is de allereerste alinea van het boek. Emma arriveert in Cochem en heeft de dag erna een afspraak die zal bepalen of ze in Cochem blijft.
Ze weet dan nog niet dat die afspraak zelfs bepalend is voor haar leven…
Binnenkort meer achtergondverhalen van Het Moezelmeisje
- Over Emma
- Alcoholvrije wijn
- Druivenplukken
- Wijn!!!