Tag Archief van: stalken

Jarenlang gestalkt

Voor mijn nieuwe boek ‘Ik volg je‘ heb ik gesprekken gevoerd met vrouwen die jarenlang gestalkt zijn. Die research is zo belangrijk.  Maar ik heb niet letterlijk hun verhaal opgeschreven, wel wilde ik horen hoe het écht is. Anekdotes, bedreigingen, emoties, onvoorstelbare handelingen die ik nooit zelf had kunnen bedenken, maar die deze personen overkomen zijn. Ik wil horen hoe het geweest is, wat er gebeurt is, hoe zij gereageerd hebben; allemaal om mijzelf zo goed mogelijk in te leven in die positie.

En wat willen zij? Ze willen hun hele verhaal vertellen. Ze willen dat er eindelijk iemand luistert, zodat ze erkenning krijgen dat hen iets is aangedaan. Dat het écht gebeurd is en dat het niet aan hen ligt. Als je jarenlang gemanipuleerd wordt, moet je wel heel stevig in je schoenen staan om er los van te komen. Ik heb echt diep respect voor deze twee vrouwen, die mij hebben durven vertrouwen. Want vertrouwen is na zo’n gebeurtenis nooit meer vanzelfsprekend.

Mijn boek is gebaseerd op hun verhalen, maar ik heb afgesproken dat ik over bepaalde zaken niet zal schrijven. Sommige scenes zijn exact zo gebeurd, andere zaken heb ik verzonnen, maar wel zodanig dat het zomaar zo gebeurd had kunnen zijn. De lezer zal nooit weten welke delen echt gebeurd zijn, en dat is goed. Ik schrijf fictie. Maar ik schrijf wel fictie met een realistisch randje.

Deze vrouwen zijn niet de enigen die met stalking te maken krijgen. Er zijn veel meer mensen die op dit moment moeten leven met een dreiging die soms 24 uur per dag doorgaat. Tot je je doodellendig voelt. Tot je misschien wel kiest voor zelfmoord. Of voor moord? Ik geloof dat als iemand maar lang genoeg getergd wordt, ze die grens tussen goed en kwaad kan passeren. En dat is eng. Doodeng.

Gunfactor in Boekenland

Voor ondernemers is de gunfactor een belangrijk begrip. Het is iets ongrijpbaars, maar toch kan het je bedrijf maken of breken. Wordt het succes je gegund, of niet? Je kunt de gunfactor vergroten door goed te luisteren naar je klant. Door iets voor hem te doen. En door vooral jezelf te blijven, authenticiteit is belangrijk om geloofwaardig te zijn. Maar hoe zit dat eigenlijk bij schrijvers?

Schrijvers zijn steeds meer ondernemers geworden. We runnen een bedrijf en leveren een product af, waarbij de lezers onze belangrijkste klanten zijn. Steeds meer schrijvers zijn op de sociale media te vinden. Sommige in volle overtuiging, andere ‘omdat het moet’. Zijn we op zoek naar die ongrijpbare gunfactor? Een enkeling blijft zich verzetten en sluit zich op in zijn werkkamer om dat Meesterwerk te creëren. Zelf vind ik het prettig om in contact te staan met mensen. En om van lezers te horen hoe een verhaal  is overgekomen. Daarom heb ik ruim drie jaar geleden een ambassadeursgroep opgezet. ‘Als je kunt delen, kun je vermenigvuldigen’, is hierbij mijn motto. Het is een groep enthousiaste lezers die hun ervaringen over mijn boeken met anderen delen. En ik deel mijn schrijfervaringen, mijn luisterend oor en mijn schrijfkennis met hen.

Mijn lezers leren me zo echt kennen, zien mijn drijfveren bij het schrijven, en vertrouwen me veel toe. Soms mailen ze welke verschrikkelijke dingen ze in hun leven hebben meegemaakt. Ze zijn blij dat ik luister naar hun verhalen. ‘Kun je daarover schrijven?’ wordt er dan gevraagd. Mijn boek ‘Vals Alarm’ is op deze manier ontstaan, en is dus gebaseerd op waargebeurde feiten. Ook ‘Moederziel’ is door contact met een van mijn ambassadeurs uitgediept.

Mijn nieuwe boek ‘Ik volg je’ gaat over stalken. En ook dit boek is gebaseerd op waargebeurde ervaringen van slachtoffers die hun verhaal met mij delen. Ze zitten zelf nog diep in de ellende en het helpt dat ze hun verhaal kunnen doen. Dat er iemand luistert. Ze vinden het fijn dat hun leed niet verborgen blijft, maar dat het verteld wordt. En opgeschreven, zodat anderen kunnen lezen wat er zomaar mis kan gaan in een leven. Ik hoop dat ik hen met mijn woorden kan helpen, want ik gun ze een mooier leven. En dan is er ineens niets meer ongrijpbaar aan die gunfactor.

 

Deze column schreef ik voor Azra